Bij de IVF-behandelingen worden de eicellen bevrucht in het laboratorium en daarna worden de embryo's ervan in de baarmoederholte geplaatst. Kom hier meer te weten over deze vorm van kunstmatige bevruchting.
Bij In-vitrofertilisatie (IVF) vindt de bevruchting van de eicel door de zaadcel niet in het lichaam van de vrouw, maar in het laboratorium plaats. Omdat dit in een glazen schaaltje gebeurt, wordt deze methode ook "in vitro" genoemd, wat "in glas" betekent.
Bij IVF worden de vrouwelijke eicellen in het IVF-laboratorium samengebracht in een speciale voedingsoplossing. Het sperma dringt op eigen kracht de eitjes binnen en bevrucht ze. Het is wel belangrijk dat de kwaliteit van het sperma zeer hoog is, zodat een onafhankelijke bevruchting van de eicellen gegarandeerd is.
De kans op succes neemt bij een IVF-behandeling duidelijk toe wanneer er meerdere eicellen tegelijkertijd tot rijping kunnen worden gebracht. De uitrijping van meerdere eicellen wordt gestimuleerd door middel van een hormoonbehandeling. Wanneer het niet mogelijk of niet wenselijk is om meerdere eicellen te laten uitrijpen bijvoorbeeld door een beperkte eicelreserve of beperkingen vanuit het geloof, dan kunnen IVF-cycli ook met minder eicellen worden uitgevoerd ("mild-stimulation-IVF"). We streven naar de groei van minimaal 4 eicellen tegelijkertijd.
Zodra de eicellen rijp zijn, neemt de arts ze met een naald onder echogeleiding uit de eierstokken weg. Deze ingreep wordt follikelpunctie genoemd. Een follikelpunctie duurt over het algemeen slechts enkele minuten. Tijdens deze ingreep bestaat de mogelijkheid om via een infuus extra pijnstilling te krijgen. Door middel van deze aanvullende pijnstilling is een follikelpunctie voor de meeste vrouwen goed te verdragen. De weggenomen eicellen worden daarna in het laboratorium voorbereid op de bevruchting.
Na deze punctie zal de partner enkele zaadcellen afstaan waarnaa deze in het laboratorium opgewerkt worden. Daarbij worden de beweeglijke van de onbeweeglijke en dode zaadcellen gescheiden. Als de partner geen levensvatbare zaadcellen heeft, is er een mogelijkheid om gebruik te maken van donorzaad van een donor uit een spermabank of van een donor uit uw eigen kring.
In het laboratorium worden de opgewerkte zaadcellen met de eicellen samengebracht. Bij een IVF behandeling zullen de zaadcellen zelfstandig en zonder verdere ondersteuning de eicellen bevruchten. Op de dag na de follikelpunctie wordt gecontroleerd of de eicellen bevrucht zijn. De bevruchte eicellen ontwikkelen zich tot embryo's die vijf dagen in een broedstoof worden bewaard.
Op de dag van de embryotransfer plaatst de arts onder echogeleide een embryo in de baarmoederholte. Dat doet de arts met behulp van een katheter van zachte kunststof. De terugplaatsing van een embryo is pijnloos en duurt slechts enkele minuten. Het embryo kan zich nu in het baarmoederslijmvlies innestelen en zich daar verder ontwikkelen.
Uit een zwangerschapstest, die ongeveer twee weken na de ingreep wordt uitgevoerd, blijkt of de embryotransfer daadwerkelijk gelukt is.
Als er voldoende embryo's zijn, voeren we een embryotransfer uit op de vijfde dag na de punctie. Embryo's die tegen die tijd het blastocyststadium hebben bereikt, hebben een bijzonder hoog implantatiepotentieel.
In-vitrofertilisatie wordt aanbevolen als een zwangerschap na lange tijd niet op natuurlijke wijze tot stand gekomen is en uit diagnostisch onderzoek een van de volgende oorzaken naar voren is gekomen:
bij afgesloten of ontbrekende eileiders (tubaire steriliteit),
bij verminderde spermakwaliteit,
als er baarmoederslijmvlies verplaatst is naar buiten de baarmoederholte (endometriose)
als er sprake is van het PCOS (polycysteus ovarium syndroom) en er dus cysten in de eierstokken aanwezig zijn.
als er geen oorzaak wordt gevonden voor de onvruchtbaarheid (idiopathische subfertiliteit of onbegrepen onvruchtbaarheid).
De kans dat een vrouw door in-vitrofertilisatie zwanger wordt, is voornamelijk afhankelijk van haar leeftijd en de indicatie voor de behandeling. De actuele cijfers die passen bij uw persoonlijke situatie, kunt u bespreken met uw behandelaar.
Wanneer er meerdere embryo’s zich goed ontwikkelen, kan u ze invriezen (cryopreservatie) voor gebruik tijdens een volgende fertiliteitsbehandeling. Bij die volgende IVF-behandeling, zal de vrouw gespaard blijven van hormoonbehandeling en de eicelpunctie.
Zoals iedere medische ingreep brengt ook een IVF-behandeling bepaalde risico's met zich mee. Alle complicaties zijn zeldzaam, maar ze kunnen in individuele gevallen soms wel degelijk ernstig zijn. Zo kan de hormoonbehandeling soms bijwerkingen hebben, zoals moeheid, hoofdpijn, stemmingswisselingen en een opgeblazen gevoel. Het zogenoemde overstimulatiesyndroom is een bijwerking van een hormoonstimulatie die kan optreden nadat een follikelpunctie heeft plaatsgevonden. Daarbij kunnen bijvoorbeeld buikpijn, misselijkheid kortademigheid en/of gewichtstoename optreden.
Ten gevolge van een follikellpunctie kan er in zeldzame gevallen een (na)bloeding of infectie ontstaan. De arts die u behandelt, zal u uitgebreid informeren over de mogelijkheden en risico's van de behandeling, uitleg geven over het verloop ervan en de mogelijkheid van een meerlingzwangerschap bespreken.
In Nederland valt de vergoeding van een IVF-behandeling binnen het basispakket. Vanuit het basispakket worden 3 IVF-behandelingen vergoed. Een IVF behandeling bestaat uit een hormoonstimulatie en een follikelpunctie en de terugplaatsing van alle embryo’s die ontstaan uit deze behandeling. Voor de verzekering telt de poging als er een follikelpunctie heeft plaatsgevonden (met of zonder terugplaatsing van embryo's).
In onze kliniek bieden we u een prettige omgeving en begeleiden wij uw kinderwens op een vernieuwende en verantwoorde manier waarbij we streven naar een maximaal resultaat.